تو منو پیدا کن

خدایا سالهاست که به دنیا آمده ام، هفته هاست که نفس می کشم و ثانیه هاست که قلبم مرتب و بی وقفه می زند؛ تاپ، تاپ، تاپ ...
و نمی دانم که تا کی قرار است بزند؛ امروز، فردا و شاید هم ...
اما نمی دونم چرا؟ چرا می زند؟ برای چی می زند ؟ برای کی می زند؟ قلب ها برای کی به صدا در می ایند؟!!
حالا فرض کنیم قلب من یکی نزد و وایساد!! اونوقت فکر می کنی چی میشه؟!
یعنی اگه قلب من نزد، زمین ماتم می گیره و دیگه دور خورشید نمی چرخه؟! یا مثلا خورشید خانم می گه که: بدون پارسا عُمراً دیگه طلوع کنم!!
نه با با ؛ هیچ اتفاقی نمی افته، همون آش و همون کاسه، همه چی جای خودش، آسمون، زمین، دریا، روز و شب، دنیا همونی که بوده خواهد بود.
تازه، این فقط مخصوص قلب من نیست ها! اگه قلب خودتم نزنه، هیچ اتفاقی نمی افته. می تونی امتحان کنی! البته یک کمی خطرناکه حسن !!

پس این قلب چرا داره می زنه با اون صدای نکره اش!!
خدایا وقتی بود و نبود من برای این دنیا مهم نیست ، وقتی اگه من نباشم، ککشم نمی گزه، پس من کجام؟ چرا اینجام، اصلا اینجا کجاست که منو اوردی؟

 منو اوردی انداختی روی این زمین گرد و قلمبه که چی کار کنم؟ چه گلی به سر خودم و اون و تو بزنم؟ خدایا من کجای دنیا ایستاده ام، قراره به کجاش برسم؟

 خدایا من گمشدم

 تو منو پیدا کن. تو منو پیدا کن.

گمگشته

سلام،

رمضانتون مبارک، یک کمی دیره برای تبریک ولی رمضان رو هر وقت تبریک بگی، ارزش داره
بذارید اولین مطلب ماه رمضون امسال رو با این سؤال شروع کنم که:

برای پیدا کردن « خودت » چقدر حاضری خرج کنی و مایه بگذاری؟!

دیدی وقتی کیفت رو گم می کنی چقدر به هم می ریزی؟ به هر جا که به فکرت برسه سر می زنی، از این و اون می پرسی و ...
حتی شاید برای پیدا کردنش جایزه هم بذاری!!
این دیگه به این بستگی داره که گمشده ات چقدر برات ارزش داشته باشه، هر چقدر غصه از دست دادنش بیشتر باشه، تلاش برای یافتنش هم بیشتر می شه؟

حال اگه خودمون رو گم کنیم چی؟ اگه خودت رو گم کنی چی؟! 
اصلا تا حالا در این مورد فکر کردی که گمشده ای یا نه؟!
می دونی این سؤالات وقتی به ذهنم اومد که این سخن زیبا از امام علی رو دیدم که می گه:

در شگفتم از کسی که دنبال گمشده اش می گردد اما « خود » را گم کرده و به فکر یافتن آن نیست.

ببین بی تعارف دارم بهت می گم: اگه می خوای خودت رو پیدا کنی باید باور کنی که گمشدی!! یا گم شدی و یا شایدم دزدیدنت!!

الان وقتشه ها، توی همین ماه رمضون، توی همین لحظات و همین ثانیه ها... یک کمی به خودمون فکر کنیم، جای دوری نمی ره، مطمئن باش، عزیز دلم!

افطاری نوش جان!!