یادداشت های پراکنده ۲

1_ امروز رفتم انجمن خوشنویسان، اخر فلکه پارک، تا برای امتحانات میان دوره ای انجمن ثبت نام

کنم، پارک هوای عجیبی داشت، تصورش رو بکن، یه هوایی پس از نیم ساعت بارون اومدن، مه

آلود و ابری و کمی هم سرد، البته بیشتر از یه کم... خب ادم توی این هوا، چه حس و حالی بهش دست می ده ؟!!

 اونم زیر درختای کهنسال و سر به فلک کشیده پارک ملت... .

بیشترین صحنه ای که به چشم می خورد، پسرایی بودن که دنبال دخترای پارک راه افتاده بودن و

دخترایی که با خنده و عشوه، اونا رو تحریک می کردن... برام جالب بود... یه دفعه صدای یکی

بلند شد: بچه ها در رین مأمور اومد!! به سمتشون نگاه کردم دیدم یه مأمور مرد و یه مأمور زن،

اومدن طرفِ پسرا و دخترا، پسرا که جیم کردن اما دخترا که تقریبا همیشه از اول تا آخرش توی

اینجور روابط، بدجوری ضرر می کنن، گیر افتادن و خلاصه اون مأمور خانوم، داشت یه چیزایی

بهشون می گفت ...

ساختمون انجمن خوشنویسان خلوت بود. بعد از خوش و بش کردن با یکی دو

تا از اساتید که اونجا بودن، ثبت نام کردم، خوشبختانه زمان امتحان رو، روز پنجشنبه  بیستم دی

قرار داده بودن که من طبق برنامه کاریم، مشهدم و می تونم شرکت کنم...

2_ وقتی داشتم از انجمن خوشنویسان بر می گشتم، صحنه هایی که توی پارک دیده بودم و چند

صحنه دیگه که ماشین ها، دخترا رو سوار می کردن و ... حسابی فکرم رو مشغول کرده بود اینقدر

درگیر بودم که نزدیک بود بزنم به یه زانتیا که داشت از پارک خارج می شد! با خودم می گفتم

کاشکی مرز میان عشق و هوس را می شناختیم. می دونی، حالتی رو که به نام محبت نسبت به

دیگران داریم، یا دیگران نسبت به ما ابراز می کنند، گاهی فقط هوسه، یه هوس حیوانی البته با لعابی

شیرین به اسم عشق!

عشق و دوستی خیلی مقدسه، خیلی...، اما گاهی وقتا توی دستای هوسبازان

آلوده می شه، به لجن کشیده می شه، حتی از بوش می تونی بفهمی، نگاه های عاشقانه کلی تفاوت

داره با نگاه های هوس آلود و حیوانی!

عاشق شدن، دوست داشتن، عشق ورزیدن و فداکاری در راه دوست و دوستی، هنر بزرگ زندگی

اجتماعیه و به نظر من علامت رهایی از خودخواهی و خود پسندیه! اونی که عاشق نمی شه یا تا حالا

نشده، یعنی خیلی خودخواهه، یعنی هنوز توی منیّتِ خودش گرفتاره و دست و پا می زنه.

اما عشق تو رو نجات می ده، از حصار خودت بیرونت می یاره ، بهت یه زندگیه جدید می ده، حتی اگه

عشقت مجازی باشه، حتی همین دوستی های کوچکی که همه با هم دارن باشه، همین دوستی

های کوچیکه که انسان رو به دوستیهای عمیق و بزرگ می کشونه...

ولی خب مشکل اینجاست که

بعضی از ما ها خودمون رو گول می زنیم و اسم هوسمون رو عشق می ذاریم، آخه مگه می شه یه انسان

هوس باز که فقط خودشو می بینه و ارضای خودش، عاشق باشه؟!!

خدایا عاشقان را با غم عشق اشنا کن

ز غمهای دگر غیر از غم عشقت رها کن.

3_ راستی قراره یه نوت بوک بخرم، دیشب توی اینترنت کلی سرچ کردم و اطلاعاتی بدست آوردم

ولی خب از دوستان اگه کسی اطلاعات یا تجربه ای در این زمینه داره، ممنون می شم به من منتقل

کنه .یا توی همین صفحه نظرات و یا به همون ای دی ام که دارید دیگه : khalvateparsa

ممنونم...