زیبایی ماه خدا

چقدر این روز ها و شب ها قشنگ است. قشنگ و دوست داشتنی.
چقدر لمس کردن ثانیه ثانیه اش زیباست.
چقدر هیجان انگیز است پیاده رو های شلوغ یک ساعت مانده به افطار؛ که همه از هم سبقت می گیرند تا به خانه برسند.
چقدر زیباست چهره راننده ای که از سبقت بی جای دیگری کلافه شده؛ داد می زند:
حیف که ماه رمضونه و گر نه... سکوت می کند و بعد می گوید استغفر الله!!

چقدر زیباست وقتی از شدت تشنگی می روی سراغ یخچال و یک لیوان اب خنک نوش جان می کنی و بعد یادت می اید که روزه بوده ای !!
چقدر خواب قبل از افطار می چسبد و تو می دانی که خوابت هم عبادت است؛ و مامان بالای سرت می اید؛ صدایت می کند: عزیزم بلند شو دارند اذان می گویند... و تو ارزو می کنی کاشکی کودکی بودی و مامانت گونه هایت را به بوسه ای مهمان می کرد... و ناگهان به ارزویت برسی!!

چقدر لذت بخش است مامان هی دستور دهد و تو انجام بدهی و او اطمینان کند که هر چه بخواهد تو حاضری انجام دهی...
چقدر لحظاتت دوست داشتنی می شوند وقتی که یک نفر همه جا هوایت را دارد؛ کسی که تو را و همه لذت های زندگی تو را دوست دارد و تو می دانی که هیچگاه تنهایت نمی گذارد.

چقدر زیباست نگاه کردن به صحن بزرگ و خلوت حرم که تو را به کودکی ات می برد و دوست داری پارسای کوچکی باشی که امین دنبالت می کند و تو دوان دوان دستت را به پنجره فولاد می زنی و می گویی: سوک سوک!!

چقدر زیباست...