یک لحظه زندگی

باز که بغض کردی و زانوهات رو توی بغلت گرفتی؟!!
می دونم منتظری که یکی بهت گیر بده تا همه عقده هات رو روی سر اون بدبخت خالی کنی!!
آخه چرا؟ بگو چی شده؟!
فکر می کنی زندگی سخته؟ احساس می کنی توی خونه دوستت ندارن؟
بیماری مزمن یا نقص عضو داری؟ یا توی امتحانات آخر ترم گل کاشتی!!
آها حتما با دوستت حرفت شده؛ می دونم ازت یه چیزی خواسته که توقع نداشتی!!
شایدم اصلا از این زندگیه شهری خسته شدی و فکر می کنی همه ما خیلی بد بختیم!!

اما
یک لحظه زندگی

نکته همین جاست. به قول حسین پناهی:
اینها همه اسمش زندگی است: دلتنگی ها؛ دل خوشی ها؛ ثا نیه ها؛ دقیقه ها....

هیچکس در تمام لحظات زندگی خوش حال نیست بلکه بعضی ها قدر لحظات و پیروزی های کوچک زندگی را می دونند. گاهی یه لحظه برایشان انگار همه زندگی است یا بزرگتر از زندگی!!
مثل هدیه گرفتن یه شاخه گل؛ تولد فرزند؛ قبولی در آزمون ورودی؛مهمانی با اقوام دوست داشتنی؛ یک تصویر؛ یک فیلم؛ خوندن یه وبلاگ!! و یا حتی شعری کوتاه مثل:
تو حوایی و من آدم/ و دوستت دارم/ به همین دلیل روشن...

آخ اگه دست من به این ژن افسردگی برسه؛ براش یه حبس ابد یا اعدام می نویسم!!
 ما حقوق دانها هم که فقط همین کار رو بلدیم!!